ال 90 E2
شاید قدیمیترها به یاد داشته باشند که داچیا یا به عبارتی رنو لوگان یا همان تندر 90، در ابتدا قرار بود با قیمت بسیار ارزان به بازارمان وارد شود تا حدی که در نسخه پایه یعنی E0 صحبت از قیمتی مشابه با پیکان مطرح شده بود. اما همانطور که پیشبینی میشد این وعدهها چندان عملی نشدند و در نهایت تندر 90 با نرخ بالاتری به دست مصرف کننده نهایی رسید.
با این وجود شباهتهای فنی این محصول با خودرو گرانقیمتی نظیر مگان 1600 در کنار استهلاک بسیار پایین و دوام بالای قطعات باعث شد که میزان استقبال از این خودرو در طول زمان به شکل عجیبی افزایش یابد تا حدی که اکنون تندر 90 E2 دهها میلیون تومان گرانتر از پژو پارس LX در بازار خرید و فروش میشود و این در شرایطی است که پژو پارس در گذشته محصولی لوکستر از تندر به حساب میآمد!
همین نکته نشان میدهد که برخلاف تصور عموم، مردم ما آنقدرها هم ظاهربین نیستند و در بسیاری مواقع به باطن خوب اتومبیل حتی بیش از زیباییهای ظاهری اهمیت میدهند. البته تندر 90 هم خودرو بدون ایرادی نیست و با هندلینگ نه چندان مناسب، ترمزهای عقب کاسهای و ارگونومی ضعیف صندلیهایش میتواند شما را آزار دهد؛ اما آنچه برای طرفداران تندر مهم است، خصلتهای اقتصادی نظیر جانسخت بودن و دوام بالای قطعات میباشد که تندر در این ویژگیها شهره خاص و عام است.
درست است که تندر 90 هیچ بویی از ظرافت و زیبایی نبرده و با پلاسیتکهای خشک کابین و صندلیهای نیمکتمانند و آپشنهای حداقلی، حس چندان خوشایندی به سرنشینان منتقل نمیکند اما با این حال ویژگیهایی دارد که آنرا قابل احترام میکند.
در واقع سوال اصلی این است که چطور خودرویی با این همه ویژگی منفی موفق شده این تعداد طرفدار برای خودش دست و پا کند و پاسخ این سوال در یک واژه ساده یعنی “کیفیت” خلاصه میشود. البته اینجا منظور ما از کیفیت استفاده از چرم و جیر و چوب و اینجور چیزها نیست بلکه داریم در مورد کیفیت فنی و استهلاک پایین قطعات صحبت میکنیم؛ پارامتر مهمی که تندر را به یک خودرو قابل اعتماد یا شاید حتی قابل اعتمادترین گزینه رده قیمتی خودش تبدیل کرده است.
البته این ماشین با توجه به مرکز ثقل بالا و تعلیق سادهای که دارد از هندلینگ چندان مطلوبی بهره نمیبرد اما به لطف بهرهمندی از یک پیشرانه 1.6 لیتری نسبتاً قدرتمند، شتاب مناسبی را در کنار مصرف سوخت منطقی به شما هدیه خواهد کرد تا کمبودی در شهر و جاده احساس نکنید.
اتاق و صندوق جادار ماشین هم برای استفادههای خانوادگی مناسب به نظر میرسند و با توجه به شبکه خدماتی گسترده و بازار دست دوم بسیار خوب ماشین، نگرانی از بابت قطعات یدکی و فروش خودرو وجود ندارد. از نظر کیفیت سواری و ترمزها نیز با اینکه شرایط ماشین ایدهآل نیست اما شما را تا حدود زیادی راضی نگاه میدارد. همچنین لوگان موفق شده در سال 2005 سه ستاره از موسسه معتبر تست تصادف اروپا Euro-NCAP بدست آورد که نشان از ساختار مستحکم شاسی و ستونها دارد.
داخل ال 90:
داخل کابین ال 90 E2 با فضایی مملو از پلاستیکهای خشک و ادوات زمخت مواجه میشویم که در برابر رقبای چینی (مثل جک J4) یا حتی داخلی (نظیر دنا پلاس)، هیچ حرفی برای گفتن ندارد. بخصوص که کمبود آپشنهای رفاهی باعث شده قدیمی بودن کابین بیشتر هم به چشم آید. صندلیها نیز بویژه در قسمت عقبی حالتی نمیکتمانند دارند و با ارگونومی بدن انسان چندان سازگار نیستند. اما در کنار این نکات منفی، اینجا ویژگیهای مثبت زیادی هم دیده میشود.
طراحی ال 90:
اگر به دنبال یک خودرو زیبا و چشم نواز هستید، باید از همین ابتدا دور تندر 90 را یک خط قرمز بکشید چرا که ظرافت و زیبایی هیچ جایگاهی در اولویتهای تیم طراحی پروژه لوگان نداشته و برعکس تمامی تلاش طراحان در جهت کاهش هزینه تولید و بهبود کارایی بکار گرفته شده است. مثلاً قسمتهای مختلف بدنه فرم بسیار سادهای دارند تا کار قالبگیری و مونتاژ آسانتر شود.
مشخصات فنی |
|
موتور | 4 سیلندر 16 سوپاپه |
حجم موتور | 1598 سی سی |
تنفس موتور | تنفس طبیعی |
انتقال نیرو | دیفرانسیل جلو |
حداکثر قدرت | 105 اسب بخار در 5750 دور در دقیقه |
حداکثر گشتاور | 140 نیوتن متر در 3750 دور در دقیقه |
جعبه دنده | 5 دنده دستی |
شتاب 0 تا 100 | 10.2 ثانیه |
حداکثر سرعت | 183 کیلومتر در ساعت |
وزن | 1100 کیلوگرم |
اندازه (میلیمتر) | 4247 طول – 1735 عرض – 1525 ارتفاع |
فاصله بین دو محور | 2629 میلیمتر |
مصرف سوخت و استانداردها |
|
مصرف سوخت داخل شهر | – لیتر در هر صد کیلومتر |
مصرف سوخت خارج از شهر | – لیتر در هر صد کیلومتر |
مصرف سوخت ترکیبی | 6.9 لیتر در هر صد کیلومتر |
حجم باک | 5 لیتر |
استاندارد آلایندگی | یورو 2 |
میزان تولید CO2 | – گرم در هر کیلومتر |
استاندارد امنیت | |
امکانات و تجهیزات ال 90نسخههای E0 و E1 تندر 90 از نظر سطح امکانات در فقر مطلق به سر میبردند و حتی از مواردی نظیر چراغ داخل داشبورد و آینه آفتابگیر هم محروم بودند و به همین دلیل خیلی قبل، از خط تولید خارج شدند؛ اما حتی نمونه E2 که به نوعی مدل آپشنال این محصول به حساب میآید هم تجهیزات شگفتانگیزی ندارد و با ارائه گزینههای ساده و ابتدایی نظیر: ایربگهای جلو، ترمزهای ABS و EBD، فرمان هیدرولیک، تهویه مطبوع دستی، چراغهای مهشکن جلو و عقب، تنظیم چراغهای جلو از داخل، کامپیوتر سفری، آینهها و شیشههای برقی و مواردی از این دست، نمیتواند در برابر رقبای این سطح از بازار خودنمایی کند. البته طرفداران تندر معتقدند که هزینه آپشنهای اضافه و غیرضروری، صرف بهبود کیفیت و کارایی اتومبیل محبوبشان شده اما مخالفان هم اعتقاد دارند که این فقط یک بهانه است چراکه خودروهای کم آپشنتر طبیعتاً کمتر دچار خرابی میشوند، مثلاً اگر سانروفی وجود نداشته باشد احتمال نفوذ آب یا به صدا افتادن سقف (حتی در کیفیت مشابه) کمتر خواهد شد! ضمناً بد نیست اشاره کنیم که برخی امکانات نظیر رینگهای آلومینیومی تندر E2 از سال 1398 از لیست امکانات استاندارد ماشین حذف و به بخش تزئینات سفارشی منتقل شدند. |
|
امکانات ال 90 |
|
ترمز و پایداری | ABS |
کیسه هوا | كيسه هواي ايمني جلو |
سیستم صوتی | |
دیگر تجهیزات | سيستم سوخت خودكار قطع سوخت در مواقع اضطراري – سيستم كنترل انتشاربخار بنزين – سيستم سوخت خودكار |
رقبای ال 90 در بازاریکی از رقبای قیمتی تندر 90 E2، دنا پلاس است. خودرویی که با آپشنهای بیشتر، طراحی زیباتر، هندلینگ برتر و صندلیهای راحتتر میتواند در نگاه اول گزینه جذابتری باشد اما در طرف مقابل نماینده رنو هم به لطف کیفیت فنی بالاتر و استهلاک پایینتر، خودرو کم خرجتر و کم دردسرتری به حساب میآید و بدلیل فضای سر بیشتر میتواند برای افراد قدبلند مقداری راحتتر باشد. همچنین لوگان موفق شده 3 ستاره ایمنی از موسسه EuroNCAP کسب نماید و این در شرایطی است که هنوز گزارشی از تست ایمنی دنا توسط یک سازمان معتبر منتشر نشده است.
|
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.