مشخصات فنی مازراتی لوانته

تغییر بازی از سمت سدان‌ها و کوپه‌های لوکس-اسپرت به سمت شاسی‌بلندها و کراس‌اورها، ریسک بزرگی بود که سوپراسپرت‌سازان به جان خریده‌اند. از یک سو با تولید مدل‌های پرطرفدار استراتژی فروش و درآمدزایی خود را پیش می‌برند ولی از سوی دیگر باید به دلیل وزن بالاتر و ابعاد بزرگ‌تر مانع از قربانی شدن لذت رانندگی شوند.

به نظر می‌رسد که مازراتی در این مورد نمره قابل قبولی کسب کرده است. چراکه با انتخاب یک پیشرانه 3 لیتری شش سیلندر Vشکل توربو توانسته از این مرحله با موفقیت بیرون بیاید. پیشرانه‌ای با قدرت 345 اسب‌بخار در 5740 دور در دقیقه و گشتاور عالی 500 نیوتن‌متر در 5000 دور در دقیقه. شاید عجیب باشد ولی این پیشرانه با کد F160 را فراری برای مازراتی ساخته است. اگرچه فراری از آن روی هیچ‌یک از محصولاتش استفاده نکرده ولی همینکه بدانیم یکی از اساتید مهندسی پاشش و ضریب تراکم آن را طراحی کرده، کافی است.

شاید این خروجی در حد و اندازه‌های مثلاً کواتروپورته GTS نباشد ولی این را در نظر بگیرید که ایتالیایی‌ها در قسمت وزن با یک رژیم سنگین لاغری به رکورد تقریباً 2.2 تن رسیده‌اند که برای خودرویی در این کلاس عالی است. پیشرانه توسط یک جعبه‌دنده 8 سرعته ضریب کوتاه نیروی خودرو را به صورت دائم به هر چهار چرخ منتقل می‌کند. ثبت شتاب صفر تا صد 6 ثانیه‌ای و رسیدن به سرعت نهایی 250 کیلومتر برساعتی برای لوانته کار سختی نیست. مصرف میانگین سوخت 11 لیتر در هر 100 کیلومتری این خودرو را بگذارید به حساب بی‌پروا بودن پیشرانه.

لوانته حقیقتاً یک سر و گردن از دیگر هم‌کلاسانش بزرگ‌تر است. طول، عرض و ارتفاع این خودرو به ترتیب 5003، 1968 و 1679 میلی‌متر شده تا به راحتی بتوانیم آن را از گروه کراس‌اورهای سایز متوسط به کلاس شاسی‌بلندها انتقال دهیم. به حرکت درآوردن این سازه بزرگ تنها با تایرهای 255.60 میلی‌متری 18 اینچی میسر بوده است. البته در مقابل برای متوقف کردن آن نیز شاهد حضور دیسک ترمزهای 345 میلی‌متری در جلو و 330 میلی‌متری در عقب هستیم.

اگر به هر دلیل احساس کردید که این لوانته شما را راضی نمی‌کند، ایرادی ندارد. مازراتی برای دوستان پرمدعا نسخه Trofeo را آماده کرده که می‌تواند 590 اسب‌بخار قدرت و 730 نیوتن‌متر گشتاور را از دل پیشرانه 3.8 لیتری دو توربو بیرون بکشد.

تجربه رانندگی با مازراتی لوانته

پیش‌تر وقتی داشتیم مازراتی کواتروپورته را تست می‌کردیم با ذات هیجانی مازراتی آشنا شدیم. یعنی حداقل این تجربه را داریم که نباید خیلی این خودرو را دست‌ کم بگیریم. همانطور که پیش‌تر گفتیم لوانته بزرگ‌تر از کراس‌اورهای مشابه است. این را همین ابتدا می‌شود از میدان دیدی که در اطراف برایتان پدید می‌آید هم متوجه شوید.

مازراتی در این خودرو مانند سایر محصولاتش به جای آنکه بیاید پیشرانه‌ای پر سروصدا تولید کند، آمده روی غرش اگزوز کار کرده است. پس استارت که می‌زنیم، لرزش گوش‌نوازی را از پشت سر می‌شنویم.

حالات رانندگی در خودروهای اسپرت خودش یک داستان جالب است. در لوانته فوق می‌توانیم حالت‌هایی به اسم اتوماتیک نرمال، اتوماتیک اسپرت، دستی اسپرت، اتوماتیک آفرود و حالت ICE (مخفف افزایش کنترل و بهره‌وری) را مشاهده کنیم. تفاوت سبک رانندگی با هریک از این حالت‌ها بیشتر از آن چیزی است که تصور می‌شود.

پشت فرمان لوانته مدام دوست دارید یک اقلیم جدید را تجربه کنید. مدام دوست‌ دارید از آسفالت به خاکی بزنید و از خاکی به آسفالت. حقیقتا حتی در حالت نرمال هم همه نیازهای معقول شما برآورده می‌شود. یعنی واقعا وقتی در حالت نرمال رانندگی می‌کنید همه‌چیز عادی و کنترل‌شده به نظر می‌رسد. اگر احساس کردید اعتماد به نفس دارید حالت بعدی یعنی اسپرت را انتخاب کنید. در این حالت مازراتی لوانته تنها گوشه‌ای از چهره‌ نامهربان خود را نمایان می‌کند.

اگر مایل هستید که توانایی‌های خودتان را به چالش بگذارید، حالت دستی اسپرت را انتخاب کنید تا بتوانید برای اولین‌بار دور موتور 6500 دور در دقیقه‌ای را نیز به چشم ببینید. فقط یادتان باشد این یک شاسی‌بلند است و مرکز ثقل بالاتری دارد. بنا بر این از تغییر مسیرهای ناگهانی پرهیز کنید. در این حالت سیستم کنترل کشش تنها در لحظه شتاب‌گیری فعال می‌شود. فدای ESP بشویم در حالت دستی اسپرت از همان ابتدا هم غیرفعال است.

رانندگی با مازراتی لوانته حس و حال خاصی دارد. اما این تنها چیزی است که شما می‌بینید. جعبه‌دنده و انتقال قدرت هوشمند این خودرو بی‌آنکه راننده متوجه شود روی مرز باریک بین اوج لذت و غیرقابل کنترل بودن حرکت می‌کنند.