استون مارتین DB9

استون مارتین DB9 جانشین DB7 بود. این خودرو نخستین بار در سال 2003 در نمایشگاه خودرو فرانکفورت به نمایش درآمد و نخستین مدلی بود که در تأسیسات گیدون استون مارتین ساخته شد.

نگاه کلی:

استون مارتین DB9 که در اصل توسط یان کالوم و هنریک فیسکر طراحی شده بود، دارای ساختار آلومینیومی است. شاسی سکوی VH توسعه یافته توسط فورد است درحالی‌که موتور ۵٫۹ لیتری وی۱۲ از ونکویش است. فیس‌لیفت مدل ۲۰۱۳ شاهد پیشرفت‌های زیادی در طراحی، موتور و تجربه کلی رانندگی بود.

استون مارتین ریسینگ دی‌بی۹ را برای مسابقات اتومبیلرانی اسپورت اقتباس کرد و دی‌بی‌آر۹ را برای گروه جی‌تی۱ و دی‌بی‌آراس۹ را برای گروه جی‌تی۳ تولید کرد. این دو خودرو مدل‌های اصلاح‌شده دی‌بی۹ هستند که برای موتوراسپرت اقتباس شده‌اند. ویژگی‌های داخلی حذف شده و پانل‌های آلومینیومی بدنه با پنل‌های فیبر کربن جایگزین شده‌اند. علاوه بر این، موتور در هر دو خودرو بهینه‌سازی شده‌است تا اسب بخار و گشتاور بیشتری تولید کند.

تولید دی‌بی۹ پس از ۱۲ سال در سال ۲۰۱۶ به پایان رسید و با دی‌بی 11 جایگزین شد که از یک سکو و موتور کاملاً جدید استفاده می‌کند.

طراحی:

داخلی

داخل DB9 روکش چرم است و روکش چوب گردو دارد. در نسخه‌های جدیدتر، چرم علاوه بر اینها با دست دوخت و به هم متصل می‌شود. در داشبورد، satnav و بلوتوث در مدل‌های بعدی استاندارد هستند (گزینه‌هایی در مدل‌های قبلی). مدل‌های بعدی همچنین سیستم صوتی Dolby Prologic را می‌توان به رادیو ماهواره‌ای، یک تعویض سی‌دی شش سی‌دی، یک کانکتور iPod، یک کانکتور USB یا یک جک ورودی کمکی وصل کرد. این سیستم صوتی را می توان به استریو Bang & Olufsen ارتقا داد.

کوپه به صورت استاندارد با دو صندلی جلو و صندلی عقب عرضه می شود. یک بسته صندلی که صندلی‌های عقب را جدا می‌کند و صندلی‌های جلو را با صندلی‌های سبک‌تر از کولار و فیبر کربن جایگزین می‌کند، به‌عنوان یک آپشن موجود بود. ظرفیت صندوق عقب 187 لیتر (6.6 فوت مکعب) در کوپه یا 136 لیتر (4.8 فوت مکعب) در Volante است.

خارجی

استون مارتین DB9 ساخته شده برای پیروی از مدل DB7، طبق بیانیه مطبوعاتی اولیه استون، “نسخه معاصر عناصر و ویژگی های طراحی DB کلاسیک” است. جلوپنجره سنتی آستون مارتین و خطوط جانبی آن حفظ شده است و طراحی سعی می کند خطوط را ساده و ظریف نگه دارد.

صندوق عقب خودرو مانند DB4 و DB5 تلفظ می شود. در جلو، DB9 بدون مخروط بینی جداگانه است و هیچ ضربه گیر قابل مشاهده ای ندارد. پوست بیرونی تا حد زیادی از آلومینیوم ساخته شده است، اگرچه سپرهای جلو و کاپوت از مواد کامپوزیتی ساخته شده اند.

برای مدل سال 2013، استون مارتین با تطبیق نشانه‌های طراحی از Virage 2011، تغییرات جزئی در بدنه ایجاد کرد، از جمله بزرگ‌کردن دسته‌های چراغ‌های جلو با چراغ‌های دو زنون و نوارهای LED در طول روز، پهن کردن اسپلیتر جلو، به‌روزرسانی جلوپنجره و جلو. استخراج کننده های حرارتی، به روز رسانی چراغ های LED عقب با لنزهای شفاف و ادغام یک اسپویلر عقب جدید با درب صندوق عقب.

مشخصات فنی:

استون مارتین DB9 در ابتدا مجهز به موتور 5.9 لیتری V12 بود که قبلاً در V12 Vanquish استفاده می شد. این 570 نیوتن متر (420 پوند فوت) گشتاور در 5000 دور در دقیقه و حداکثر توان خروجی 456 اسب بخار (335 کیلووات) در 6000 دور در دقیقه تولید می کند.

DB9 می تواند در 4.7 ثانیه از 0 تا 97 کیلومتر در ساعت (60 مایل در ساعت) شتاب بگیرد و حداکثر سرعت آن 299 کیلومتر در ساعت (186 مایل در ساعت) است.

موتور تا حد زیادی در پشت خط محور جلو قرار می گیرد تا توزیع وزن را بهبود بخشد. مدل سال 2009 DB9 قدرت و گشتاور موتور را افزایش داد، زیرا V12 اکنون دارای قدرت خروجی 477 اسب بخار (351 کیلووات) و 600 نیوتن متر (443 پوند فوت) گشتاور است که منجر به قدرت می شود.

نسبت وزن 271 اسب بخار در هر تن، افزایش 11 اسب بخار در هر تن نسبت به مدل قبلی. حداکثر سرعت به 306 کیلومتر در ساعت (190 مایل در ساعت) و شتاب 0 تا 97 کیلومتر در ساعت (60 مایل در ساعت) با 0.1 ثانیه بهبود یافت و برای نسخه دستی خودرو به 4.6 ثانیه رسید. تغییراتی که در موتور مدل 2013 DB9 انجام شد، توان خروجی را به 517 اسب بخار (380 کیلووات) و گشتاور را به 620 نیوتن متر (457 پوند بر فوت) افزایش داد.

شتاب 0 تا 97 کیلومتر در ساعت (60 مایل در ساعت) خودرو به 4.5 ثانیه کاهش یافت و حداکثر سرعت آن 295 کیلومتر در ساعت (183 مایل در ساعت) بود.

استون مارتین DB9 می تواند به یک جعبه دنده دستی شش سرعته معمولی ساخته شده توسط Graziano Trasmissioni یا یک جعبه دنده شش سرعته ZF Friedrichshafen ‘Touchtronic’ مجهز شود که دارای حالت نیمه اتوماتیک با پدال است.

گیربکس اتوماتیک شتاب 0 تا 97 کیلومتر در ساعت (60 مایل در ساعت) را به 4.9 ثانیه افزایش می دهد، اگرچه حداکثر سرعت ثابت باقی می ماند. مدل سال 2009 دارای گیربکس اصلاح شده Touchtronic 2 بود که به دلیل جعبه سوپاپ جدید و کنترل های انتقال یکپارچه، تعویض دنده های سریع تری را ارائه می کرد. شتاب 0 تا 97 کیلومتر در ساعت (60 مایل در ساعت) به 4.6 ثانیه کاهش یافت که 0.3 ثانیه بهبود یافت. گیربکس در عقب نصب شده است و توسط یک محور دم فیبر کربنی در داخل یک لوله گشتاور آلومینیومی ریخته گری هدایت می شود.