لوئیس شیرون، راننده مسابقات اسبق اتومبیل‌رانی

لوییس الکساندر شیرون (Louis Alexandre Chiron) زاده 3 اوت 1899 در مونت‌کارلو، درگذشته 22 ژوئن 1979 در مونت‌کارلو. شیرون راننده مسابقات اتومبیل‌رانی اهل موناکو بود که در فصل‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۱، ۱۹۵۳، ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۶، و دوباره در فصل 1958 در مجموع در نوزده گراند پری از مسابقات جهانی فرمول یک شرکت کرد.

او در طول دوران فعالیت خود در فرمول یک، 1 بار بر روی سکو رفت و 4 امتیاز را نیز به نام خود به‌ثبت رساند.

شیرون در ۲۲ ژوئن ۱۹۷۹ در مونت‌کارلو درگذشت.

در میان بزرگترین رانندگان بین دو جنگ جهانی، حرفه او بیش از سی سال را در بر گرفت که از سال 1923 شروع شد و در پایان دهه 1950 به پایان رسید. او هنوز هم مسن‌ترین راننده‌ای است که در مسابقات قهرمانی جهانی فرمول یک مسابقه داده است (58 سال) و در سال 1955 در گرندپری موناکو در 55 سالگی مقام ششم را کسب کرده است.

زندگینامه لوئیس شیرون:

پدر لویی شیرون که از خانواده ای از شراب کاران بود، به عنوان پیشخدمت در هتل پاریس در موناکو استخدام شد. لویی در نوجوانی به عنوان پسر ناقوس در هتل مشغول به کار شد و علاقه او به ماشین و مسابقه از همان زمان شروع شد. در طول جنگ جهانی اول، او از یک هنگ توپخانه به عنوان راننده برای Maréchal Pétain و Maréchal Foch، به لطف پشتکار و گواهینامه رانندگی که توسط یک دوشس روسی که در هتل ملاقات کرده بود، اعزام شد.

او که پس از جنگ جهانی اول به عنوان یک رقصنده مشغول به کار شد، در سال 1923 پس از اینکه یک زن ثروتمند آمریکایی که با او دوست بود، یک بوگاتی برشیا دست دوم برای او خرید، حرفه مسابقه‌ای در سال 1923 آغاز شد. او در تپه‌های محلی شروع کرد و پس از گرفتن بوگاتی T35 و دوستی با صنعتگر ثروتمند آلفرد هافمن، در سال 1926 به مسابقات جایزه بزرگ رفت. او در آن سال جایزه بزرگ du Comminges را در Saint-Gaudens در نزدیکی تولوز برد.

از سال 1928، شیرون به موازات نقشش در تیم خصوصی هافمن، راننده کارخانه بوگاتی شد. در آن دوره، او به یکی از رانندگان مسلط در مسابقات جایزه بزرگ تبدیل شد. او در جایزه بزرگ ایتالیا 1928، جایزه بزرگ آلمان 1929 و جایزه بزرگ بلژیک در سال 1930 به پیروزی های بزرگی دست یافت. در ایندیاناپولیس 500 در سال 1929، او یک دلاژ را به مقام هفتم رساند. او جایزه بزرگ موناکو 1931 و جایزه بزرگ فرانسه در سال 1931 را با بوگاتی T51 برنده شد.

شیرون برای فصل جایزه بزرگ 1936 به تیم کارخانه مرسدس بنز نقل مکان کرد. او رقابت های قهرمانی اروپا را با یک میله در مسابقه خانگی خود در موناکو آغاز کرد، اما مسابقه او پس از یک تصادف در دور یک به پایان رسید. یک تصادف جدی تر در دور دوم، جایزه بزرگ آلمان در سال 1936، باعث آسیب دیدگی سر و شانه او شد. او تصمیم گرفت پس از آن از مسابقات گرندپری بازنشسته شود. او در سال 1937 جایزه بزرگ فرانسه را برد، مسابقه ای که فقط در آن سال برای اتومبیل های اسپرت برگزار می شد.

لوئیس شیرون در سال 1954 با راننده سوئیسی چیرو باسادونا قهرمان رالی مونت کارلو شد. آخرین مسابقه او در سال 1955 بود، زمانی که او یک لانچیا D50 را چند هفته قبل از تولد 56 سالگی خود به مقام ششم در گرندپری موناکو رساند و تبدیل به مسن ترین راننده ای شد که در یک مسابقه فرمول یک شرکت کرده است. او همچنین مسن‌ترین راننده‌ای است که تا به حال برای مسابقات فرمول یک شرکت کرده است و زمانی که ۵۸ سال داشت در مسابقات جایزه بزرگ موناکو ۱۹۵۸ شرکت کرد.

میراث:

Chiron پس از 35 سال در مسابقه بازنشسته شد، اما نقش اجرایی را با سازمان دهندگان جایزه بزرگ موناکو، که او را با مجسمه ای در مسیر جایزه بزرگ تجلیل کردند و گوشه استخر را به نام او تغییر نام داد، حفظ کرد. از آنجا که شیرون دارای بیشترین تعداد سکوهای کسب‌شده با خودروهای بوگاتی بود، خودروی مفهومی بوگاتی ۱۸/۳ شیرون و خودروی بوگاتی شیرون 2016 به‌افتخار او نام‌گذاری شده‌اند.

لویی شیرون در چکسلواکی، که سه بار متوالی در جایزه بزرگ آن برنده شد، چنان محبوب بود که حتی پس از 75 سال نام او همچنان در یک ضرب المثل معروف “او مثل شیرون رانندگی می کند” که عمدتاً برای اشاره به رانندگان با سرعت زیاد یا عموماً برای افرادی که خیلی سریع رانندگی می کنند، زنده است.

شیرون تنها راننده مونگاسکی بود که در مسابقات فرمول یک، امتیاز کسب کرد تا چارلز لکلرک در گرندپری آذربایجان 2018 و در گرندپری بحرین 2019 سکو را به دست آورد.

 

امیدواریم بایوگرافی لوئیس شیرون برای شما مفید بوده باشد. ما بی صبرانه منتظر خواندن نظرات سبزتان هستیم.

مقالات مرتبط:

آخرین بروزرسانی مقاله: آپریل 2024