کرایسلر سیروس 1995-2000

کرایسلر سیروس یک سدان ناچ بک 4 در سایز متوسط است که توسط موتورهای کرایسلر برای مدل سال 1995 معرفی شد. این سدان ناچ بک 4 در که بر روی پلتفرم کرایسلر JA ساخته شده است، به فهرست مدل های کرایسلر از مدل های “Cloud Car” ملحق شد که نام خود را از اصطلاحات هواشناسی، از جمله دوج استراتوس با قیمت متوسط که در همان زمان بر اساس آن ساخته شده بود، و مدل های کم قیمت گرفته شده است. یک سال بعد نسخه پلیموث بریز قیمت گذاری شد.

 

طراحی:

توسعه Cirrus در سال 1991 آغاز شد، با هدف ایجاد یک وسیله نقلیه مقرون به صرفه، با ظاهری رسا و سرگرم کننده برای رانندگی که هنوز به اندازه کافی برای حمل و نقل یک خانواده روزمره ایمن بود.

ماشین مفهومی طراحی شده برای مدار نمایشگاه خودرو در سال 1992 دارای درهای انتحاری عقب و یک موتور توربوشارژ 3.0 لیتری دو زمانه با قدرت 400 اسب بخار (298 کیلووات) با استفاده از سوخت الکلی بود. این مفهوم همچنین یک خط کاپوت بدون شکستگی با شیشه جلو را برای بهبود آیرودینامیک پیش‌بینی می‌کرد.

هم مدل مفهومی و هم مدل تولیدی از طراحی جدید جلو کابین کرایسلر استفاده می‌کردند که در سال 1992 روی سدان‌های LH بزرگ‌تر عرضه شد. توسط یک شیشه جلوی بلند و به طرز چشمگیری مایل و برآمدگی های کوتاه. هل دادن چرخ‌ها به گوشه‌های بدنه، کابین بسیار بزرگ‌تری نسبت به سایر وسایل نقلیه هم‌اندازه آن زمان ایجاد کرد.

یک سدان ناچ بک چهار در با خطوط روان بدون شروع یا پایان مشخص طراحی شده بود، اما تقریباً شبیه یک فست بک دو جعبه بود. کار طراحی در طول سال 1991 انجام شد و نسخه نهایی آن تا سال 1992 به تولید رسید.

این خودرو همان پلیموث بریز و داج استراتوس است.