اولدزموبیل تورنادو یک خودروی لوکس است که توسط بخش اولدزموبیل جنرال موتورز از سال 1966 تا 1992 در چهار نسل تولید و به بازار عرضه شد. تورنادو به خاطر نسخه گیربکس گیربکس توربو-هیدراماتیک جنرال موتورز مورد توجه قرار گرفت و آن را به اولین خودروی دیفرانسیل جلو تولید ایالات متحده از زمان مرگ Cord 810 تبدیل کرد.

اولدزموبیل تورنادو نسل چهارم با حدود 16 درصد افزایش قیمت نسبت به مدل 1985، نسل نهایی تورنادو اولین بار در سال 1985 برای مدل 1986 عرضه شد.

نسل چهارم به طور کلی کوچکتر بود، از بدنه روی فریم به ساختار یکپارچه منتقل شد و اولین تورنادو از سال 1969 بود که دارای چراغ های جلو مخفی بود. موتورهای V8 قبلی تورانادو با یک نسخه تک سوخت تزریقی از بیوک 231 cu در (3.8 لیتر) V6 جایگزین شدند.

در داخل، یک صفحه ابزار دیجیتال جدید و سیستم هشدار صوتی اختیاری استفاده شده است. صندلی استاندارد یک نیمکت پارچه ای 60/40 با تکیه گاه مرکزی بود. صندلی‌های سطلی اختیاری با یک کنسول مرکزی تمام قد و یک تعویض دنده «دسته سبد» شبیه نعل اسب ارائه شد. انتخاب اثاثه یا لوازم داخلی شامل پارچه یا چرم بود.

برخلاف پیش بینی ها از قیمت های شدید بنزین، قیمت های سوخت به شدت کاهش یافت. در نتیجه، بسیاری از خریداران خودروهای داخلی سنتی، در سال 1986، خودروهای بزرگتر و کم کارآمدتر را انتخاب کردند. همراه با نسخه های جدید آن، الدورادو و ریویرا، تورنادو نیز با کاهش شدید فروش مواجه شد. روزنامه‌نگاران عواملی از جمله کوچک‌سازی، افزایش قیمت‌های قابل‌توجه، و همچنین استایلی را ذکر کردند که بسیار از کامپکت‌های کم‌هزینه و کمتر لوکس در جنرال موتورز پیروی می‌کرد.

تمام نسل های اولدزموبیل تورنادو:

• 1986 – 1992 (4th Gen)
• 1979 – 1985 (3rd Gen)
• 1971 – 1978 (2nd Gen) 
• 1966 – 1970 (1st Gen)