تویوتا لندکروزر J100 تولید 1998-2007

تویوتا لندکروزر J100 یا لندکروزر اتاق 100 یک سری خودرو اس یو وی سایز بزرگ است که توسط شرکت تویوتا از سال 1998 تا سال 2007 تولید و عرضه شده است.

نگاه کلی:

در ژانویه 1998 لندکروزر سری J100 به جای سری J80 هشت ساله معرفی شد. سری 100 در اکتبر 1997 با عنوان “گرند کروزر” در سی و دومین نمایشگاه خودروی توکیو پیش نمایش شد. توسعه در سال 1991 با نام رمز 404T آغاز شد و طرح نهایی در اواسط سال 1994 فریز شد.

دو نسخه مجزا از تویوتا لندکروزر J100 وجود دارد، 100 و 105. این دو نسخه بسیار شبیه به هم هستند، اما تفاوت های قابل توجهی در زیر بدنه وجود دارد. با وجود این تفاوت ها و نام های رسمی مدل، هر دو 100 و 105 در مجموع به عنوان سری 100 شناخته می شوند.

105 اکثر شاسی و پیشرانه خود را از سری 80 با محورهای جامد معلق سیم پیچ جلو و عقب و موتورهای مستقیم 6 بنزینی و دیزلی حمل کرد. این مدل ها فقط در بازارهای آفریقا، استرالیا، روسیه و آمریکای جنوبی به فروش می رسید.

در سال 1998، یک سیستم تعلیق ترکیبی از کنترل ارتفاع فعال (AHC) و سیستم تعلیق مدوله شده الکترونیکی تویوتا TEMS در لندکروز J100 معرفی شد.

در سال 2002، تویوتا Night View را معرفی کرد، اولین سیستم دید در شب خودرو فعال سری تولید در سراسر جهان، بر روی Toyota Land Cruiser Cygnus یا Lexus LX470. این سیستم از پروژکتورهای هدلایتی استفاده می کند که نور مادون قرمز نزدیک به نور مادون قرمز ساطع می کنند و مانند چراغ های جلوی خودرو و یک دوربین CCD آن تابش منعکس شده را می گیرد، سپس این سیگنال توسط رایانه پردازش می شود که تصویر سیاه و سفیدی را تولید می کند که در قسمت پایین نمایش داده می شود. از شیشه جلو. همچنین این اولین وسیله نقلیه تویوتا با سنسور و کروز کنترل بود.

تویوتا لندکروزر J100 با شاسی کمی عریض‌تر، سیستم تعلیق جلو مستقل (IFS) و دو موتور جدید مجهز شدند. تغییر به IFS برای اولین بار برای لندکروزر بود و (در ترکیب با فرمان رک و پینیون) به منظور بهبود هندلینگ در جاده انجام شد. با این حال، توانایی و دوام خودرو در خارج از جاده را نیز محدود کرد، از این رو تصمیم به ارائه مدل‌های 105 محور جامد در کنار مدل‌های IFS 100 در برخی بازارها گرفته شد.

با وجود شباهت بسیار زیاد بدنه 100 و 105، برخی از نشانه های ظاهری خارجی بین هر دو مدل وجود دارد. بارزترین آن این است که قسمت جلویی خودرو به دلیل IFS اغلب پایین تر از قسمت عقب در مدل های 100 ظاهر می شود. شاخص دیگر طراحی چرخ ها است. مدل‌های 100 دارای طرح‌های چرخ تقریباً مسطح هستند، در حالی که مدل‌های 105 دارای چرخ‌های بشقاب هستند.

این تفاوت به هر دو نسخه اجازه می‌دهد تا مسیر چرخ‌های مشابهی را حفظ کنند، علی‌رغم اینکه 100 دارای مسیر محوری نسبتاً وسیع‌تری برای سیستم IFS است.

سری 100 اساس لکسوس LX 470 را تشکیل داد که در ژاپن نیز با نام تویوتا سیگنوس فروخته شد.

سری 100 تویوتا لندکروزر  در بریتانیا و ایرلند از سال 1998 تا 2007 آمازون نام داشت.

در سال 2000، تویوتا پنجاهمین سالگرد لندکروزر را با مدل های یادبود ارائه شده در چندین کشور جشن گرفت. مجموع تولید جهانی تا به امروز 3.72 میلیون دستگاه خودرو بوده است.

سری 100 تا اواخر سال 2007 در تولید باقی ماند و چندین فیس لیفت جزئی مانند چراغ های جلو، چراغ های عقب، جلوپنجره جلو، اسپویلر عقب و تغییرات مشخصات در طول سال ها ارائه شد.

سری 100 عموماً خودرویی بادوام و قابل اعتماد در نظر گرفته می شود، با این حال سه مشکل شناخته شده برای خودروهایی که در شرایط سخت کار می کنند شناسایی شده است:

سری IFS 100 به دلیل خرابی سیستم تعلیق جلو در شرایط کاری که سیستم تعلیق جلو مستعد برخورد با دست انداز بود، شهرت پیدا کرد. چندین شرکت برای جلوگیری از ایجاد ترک، استخوان‌های جناغی پایین‌تری را تقویت می‌کنند.
گزارش شده است که هر دو مدل IFS 100 و Live-axle 105 از شکستگی مرکز دیفرانسیل جلو در هنگام رانندگی در شرایط سخت رنج می برند.

شایع‌ترین خرابی‌های دیفرانسیل جلو در مدل‌های IFS در خودروهای تولید شده بین اواسط سال 1997 و اواسط سال 1999 گزارش شده است (یعنی مدل سال‌های 1998 و 1999)، زمانی که تویوتا سری 100 IFS را با دیفرانسیل جلو 2 پینیون (دنده پینیون) نصب کرد. تحت بارهای ضربه ای از چرخ دنده دور خم می شود).

در سال 1999 (سال مدل 2000) IFS Landcruiser یک دیفرانسیل جلوی 4 پینیون دریافت کرد که قوی تر بود – خرابی های کمتری گزارش شد.

تمام نسل های تویوتا لندکروزر:

• 2021 – 2027 (9th Gen) J300
• 2007 – 2021 (8th Gen) J200
• 1998 – 2007 (7th Gen) J100
• 1992 – 2008 (6th Gen) J80
• 1984 – 2024 (5rd Gen) J70
• 1980 – 1992 (4th Gen) J60
• 1967 – 1980 (3rd Gen) J50
• 1960 – 2001 (2nd Gen) J40
• 1968 – 1955 (1st Gen) J20,J30

مشخصات فنی:

معرفی یک موتور V8 نیز اولین مورد برای لندکروزر بود و به طور خاص برای بهبود فروش در بازار آمریکای شمالی، جایی که تنها موتور موجود بود، انجام شد. در استرالیا، 100 V8 در ابتدا تنها در مدل GXV برتر در دسترس بود، در حالی که مدل های ابتدایی و میان رده 105 با موتورهای 1FZ-FE I6 بنزینی یا 1HZ دیزلی بودند.

توربو دیزل 100 جدید 1HD-FTE پس از عرضه در اروپا و بریتانیا از زمان عرضه این خودرو در سال 1998 در اکتبر 2000 به مجموعه استرالیا اضافه شد. مطبوعات خودرو در استرالیا از تصمیم تویوتا برای ارائه مدل تحسین شده 1HD-FTE انتقاد کردند. موتور فقط در ترکیب با IFS. مجله استرالیایی 4WD Monthly می گوید: “ما هرگز تویوتا را به خاطر استقلال در جلو با موتور قدرتمند 4.2 توربو دیزل نمی بخشیم.”

 

 

نوشتار وابسته:

• تمام نسل های تویوتا لندکروزر

تهیه، تدوین و ترجمه: تیم زاورکار

آخرین بروزرسانی مقاله: ژانویه 2024