پورشه 908 LH

پورشه 908 یک خودروی مسابقه‌ای از پورشه بود که در سال 1968 برای ادامه سری مدل‌های پورشه 906-پورشه 910-پورشه 907 که توسط هلموت بات (شاسی) و هانس مزگر (موتور) تحت رهبری رئیس مسابقه، فردیناند پیک طراحی شده بود، معرفی شد.

نگاه کلی:

از آنجایی که FIA تغییرات قوانین را برای خودروهای اسپرت نمونه اولیه گروه 6 اعلام کرده بود که حجم موتور را به 3000 سی سی محدود می کند، همانطور که در فرمول یک، پورشه 908 را به عنوان اولین خودروی اسپرت پورشه طراحی کرد که دارای موتوری با حداکثر اندازه مجاز است.

پورشه 907 قبلی فقط یک موتور 2200 سی سی نوع 771/1 تخت هشت داشت که 270 اسب بخار قدرت داشت. مدل جدید 3 لیتری تیپ 908 فلت هشت، 257 کیلووات (350 اسب بخار) در 8400 دور در دقیقه تولید می کرد. از آنجایی که به طور سنتی هوا خنک می‌شد و تنها دو سوپاپ در هر سیلندر داشت، در مقایسه با طراحی‌های مدرن‌تر F1 که بیش از 400 اسب بخار (300 کیلووات) قدرت داشتند، قدرت کمتری داشت، اما برای مسابقات استقامتی مناسب نبودند.

908 در ابتدا یک کوپه بسته بود تا در مسیرهای سریع کشش کم را ارائه دهد، اما از سال 1969 به بعد عمدتاً به عنوان 908/2، یک اسپایدر باز سبک تر، مسابقه داد. 908/3 جمع و جورتر در سال 1970 برای تکمیل پورشه 917 سنگین در مسیرهای پرپیچ و خم که به خودروهای زیرک علاقه داشتند، مانند تارگا فلوریو و نوربرگ رینگ معرفی شد. تا اوایل دهه 1980، 908 های مختلفی که در سال 1972 به خصوصی فروخته شد، وارد بازار شدند، که اغلب به موتورهای 6 سیلندر تخت 2.1 لیتری توربوشارژ پورشه 934 مجهز بودند.

با وجود قهرمانی در 1000 کیلومتر نوربرگ رینگ، 908 در سال 1968 هر چیزی جز قانع کننده بود. 907 قدیمی تر و کوچکتر 2200 سی سی فصل را با پیروزی های برتر آغاز کرده بود و بعدها نتایج بهتری نسبت به اولین تلاش جدی پورشه در رده نمونه اولیه ارائه کرد. در همین حال، خودروهای اسپرت ۴.۷ لیتری فورد GT40s گروه 5 قدیمی‌تر در پیست‌های سریع‌تر پیروز می‌شدند،

در حالی که فورد P68 شکست خورده بود، فراری غایب بود و آلفارومئو 33 همچنان از موتور 2000 سی‌سی استفاده می‌کرد. با کاهش حداقل نیاز تولید برای رده خودروهای اسپرت گروه 5 5000 سی سی از 50 دستگاه به 25 دستگاه در سال 1969، پورشه تصمیم گرفت یک گام فراتر رفته و 25 نمونه مورد نیاز از یک خودروی 12 سیلندر جدید، پورشه 917 را بسازد. این خطرناک است. با این حال انتظار می رفت سرمایه گذاری حدود یک سال طول بکشد و 908 قرار بود در این مدت نتایجی را ارائه دهد.

مسابقات 24 ساعته لمان در سال 1968 به دلیل ناآرامی های سیاسی در فرانسه از ژوئن به پایان سپتامبر موکول شد و زمینه را برای رویارویی بین 908 و GT40 فراهم کرد. پورشه 908 LH (دم دراز) سریع ترین در مسابقات مقدماتی و مراحل اولیه مسابقه بود، اما نشان داد که پورشه از زمان اضافی برای بهبود 908 استفاده نکرده است. مشکلات دینام باعث تاخیر و حتی محرومیت می شود.

رهبران جدید تیم پورشه قوانین تعمیر را اشتباه تفسیر کرده بودند. یک بار دیگر، یک فورد با موتور V8 برنده شد و یک 907 LT در مقابل تنها 908 استاندارد باقیمانده در جایگاه دوم قرار گرفت.